کد مطلب:280058 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:678
انتظار فرج حضرت مهدی
(یوم الخلاص ص 220):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج عبادة. افضل اعمال امتی انتظار فرج الله عزوجل.
رسول اكرم (ص) فرمود: انتظار فرج عبادت است برترین كارهای امتم انتظار فرج خدای عزوجل است.
(یوم الخلاص ص 178):
قال الهادی (ع): اذا غاب صاحبكم عن دار الظالمین، فتوقعوا الفرج.
حضرت امام هادی (ع) فرمود: وقتی كه صاحب اختیار شما از دیار ستمگران غائب شود پس منتظر فرج باشید.
(یوم الخلاص ص 220):
عن امیرالمؤمنین (ع): افضل العبادة الصمت و انتظار الفرج.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: برترین عبادت خاموشی و انتظار فرج است.
(منتخب الأثر ص 498 و بحار ج 52 ص 122):
قال امیرالمؤمنین (ع): انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح الله، فان احب الأعمال الی الله عزوجل انتظار الفرج. الاخذ بامرنا معنا غدا فی حظیرة القدس، و المنتظر للفرج كالمتشحط بدمه فی سبیل الله.
[ صفحه 205]
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: منتظر فرج باشید و از آسایش خدا نومید نشوید زیرا محبوبترین كارها در پیشگاه خدای عزوجل انتظار فرج است گزیده ی فرمان ما در بهشت با ما خواهد بود و كسی كه منتظر فرج باشد همانند كسی است كه در راه خدا بخون خود بتپد.
(بحار ج 52 ص 144 و یوم الخلاص ص 227):
قال امیرالمؤمنین (ع): الزموا الارض و اصبروا علی البلاء، و لا تحركوا بایدیكم و سیوفكم فی هوی السنتكم، و لا تستعجلوا بما لم یعجله الله لكم. فان من مات منكم علی فراشه، و هو علی معرفة حق ربه و حق رسوله و اهل بیته، مات شهیدا و وقع اجره علی الله، و استوجب ثواب مانوی من صالح عمله، و قامت النیة مقام اصلاته بسیفه و ان لكل شیئی مدة و اجلا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: ملازم زمین باشید (بر زمین بنشینید) و بر بلاء صبر كنید و در هوا و خواهش زبان خود با دست و شمشیر خود به حركت میائید و بدانچه خدا از شما شتاب نخواسته شتاب مكنید پس اگر كسی از شما در بستر خود بمیرد در حالی كه حق پروردگار و حق رسول (ص) و حق اهل بیت رسول (ص) را بشناسد شهید مرده و اجرش بر خدا خواهد بود و استحقاق ثواب و پاداش نیت كار شایسته خود را دارد و نیت او مقام كشیدن شمشیر در راه خدا را دارد و همانا برای هر چیزی مدت و زمانی معین است.
(یوم الخلاص ص 232):
قال الامام زین العابدین (ع): انتظار الفرج من اعظم العمل.
حضرت امام زین العابدین (ع) فرمود: انتظار فرج از بزرگترین عمل است.
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 372 و یوم الخلاص ص 234):
قال الباقر (ع): ماضر من مات منتظرا لأمرنا الا یموت فی وسط فسطاط المهدی و عسكره.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: زیان ندید كسی كه در حال انتظار امر ما بمیرد آنكه در وسط خیمه حضرت مهدی (ع) و لشكر او می میرد.
[ صفحه 206]
(یوم الخلاص ص 234 و مستدرك السفیه ج 10 ص 88):
عن الصادق (ع): اعلموا ان المنتظر لهذا الأمر له منل اجر الصائم القائم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: بدانید كه برای كسی كه انتظار این امر را دارد بمانند شخصی روزه دار و نمازگزار پاداش است.
(بحار ج 52 ص 126 و یوم الخلاص ص 235):
قال الباقر (ع): رحم الله عبدا حبس نفسه علینا، رحم الله عبدا احیی امرنا... فقال له واحد من اصحابه سمع ذلك؛ فان مت قبل ان ادرك القائم؟ فقال
: القائل منكم: ان ادركت القائم من آل محمد نصرته، كالمقارع معه بسیفه و الشهید معه، و له شهادتان.
امام باقر (ع) فرمود: خدای رحمت كناد بنده ای را كه برای ما حبس نفس خود كند. خدای رحمت كناد بنده ای را كه امر ما را زنده نگاه دارد. یكی از اصحاب به عرض حضرت رسانید: پس اگر پیش از اینكه ادراك حضرت قائم (ع) كنم؟ امام (ع) فرمود: گوینده شما: اگر قائم (ع) از آل محمد (ص) را ادراك كنم یاریش دهم مانند كسی باشد كه در پیشگاه او شمشیر زند و با او به شهادت رسد و برای او پاداش دو شهادت باشد.
(منتخب الاثر ص 498 و یوم الخص ص 236):
قال الصادق (ع): من دین الأئمة الورع و العفة و الصلاح، و انتظار الفرج بالصبر.
امام صادق (ع) فرمود: از دین امامان (ع) پارسائی پاكدامنی و شایستگی و با صبر كردن به انتظار فرج بودن است.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 15 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): هیهات، هیهات. لا و الله لا یكون ما تمدون الیه اعینكم حتی تغربلوا لا و الله ما یكون ما تمدون الیه اعینكم حتی تمحصوا. لا یكون ما تمدون الیه اعینكم حتی یشقی من یشقی و یسعد من یسعد.
امام صادق (ع) فرمود: هرگز هرگز به خدا قسم آنچه بدان چشم می دوزید واقع نمی شود تا آنكه غربال شوید. نه به خدا قسم آنچه بدان چشم می دوزید«انتظارش را
[ صفحه 207]
می كشید» واقع نمی گردد تا آنكه آزمایش شوید.آنچه انتظارش را دارید واقع نمی گردد تا هر كسی كه شقی و تبهكار است تبهكار شود و هر كسی سعید و نیكوكار است نیكوكار گردد.
(بحار ج 52 ص 101 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): و الله لتكسرن كسر الزجاج. و ان الزجاج لیعاد فیعود كما كان. و الله لتكسرن كسر الفخار، و ان الفخار لا یعود كما كان.
امام صادق (ع) فرمود: به خدا قسم همانند شیشه شكسته می شود و شیشه پس از شكسته شدن اصلاح می شود و به حال خود برمی گردد به خدا قسم مانند كوزه شكسته می شرید و كوزه پس از شكسته شدن اصلاح پذیر نیست و به حال اول برنمی گردد.
(بحار ج 52 ص 111 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): لا بد للناس ان یمحصوا و یمیزوا و یغربلوا. ان هذا الأمر لا یأتیكم الا بعد ایاس. لا والله حتی یشقی من یشقی، و یسعد من یسعد.
امام صادق (ع) فرمود: مردم ناگزیر آزمون و غربال می شوند همانا این امر برای شما صورت پذیر نمی گردد مگر پس از نومیدی نه به خدا قسم تا آنكه تبهكار، تبهكار گردد و سعادتمند، سعادتمند شود.
(یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): لا یثبت علی امامته الا من قوی یقینه و صحت معرفته.
امام صادق (ع) فرمود: بر امامت حضرت قائم (عج) ثابت نمی ماند مگر كسی كه ایمانش قوی و معرفتش صحیح باشد.
(الكافی ج 1 ص 371 و یوم الخلاص ص 239):
قال الصادق (ع): اعرف امامك، فانك ان عرفته لم یضرك تقدم هذا الأمر او تأخر و من عرف امامه، ثم مات قبل ان یری هذا الأمر، كان له مثل اجر من قتل معه.
امام صادق (ع) فرمود: امام خود را بشناس زیرا وقتی كه او را بشناسی زیانی به تو نمی رسد خواه این امر مقدم و خواه مؤخر باشد و كس كه امام خود را بشناسد سپس بمیرد پیش از آنكه وقوع این امر را ببیند پاداش كسی را دارد كه در پیشگاه
[ صفحه 208]
امام (ع) كشته شده باشد.
(یوم الخلاص ص 239 و مستدرك السفینه ج 1 ص 88):
قال الصادق (ع): من مات منكم علی هذا الأمر، منتظرا له، كان كمن كان فی فسطاط القائم، ان المیت منكم علی هذا الامر، بمنزلة الضارب بسیفه فی سبیل الله المنتظر للثانی عشر كا لشاهر سیفه بین یدی رسول الله (ص) یذب عنه.
امام صادق (ع) فرمود: هر كس از شما بر انتظار این امر بمیرد مانند كسی باشد كه در خیمه حضرت قائم (عج) جای دارد همانا آنكس كه با ایمان به وقوع این امر بمیرد منزلت كسی دارد كه در راه خدا شمشیر زده باشد و آنكس كه انتظار امام دوازدهم را داشته باشد مانند كسی است كه در پیشگاه حضرت رسول اكرم (ص) شمشیر كشیده و از حضرت دفاع كرده باشد.
(یوم الخلاص ص 245):
قال الصادق (ع): طوبی لشیعة قائمنا المنتظرین لظهور غیبته، و المطیعین له فی ظهوره اولئك اولیاء الله الذین لا خوف علیهم و لا هم یحزنون.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: خوشا حاب شیعیان قائم ما كه انتظار ظهور او را در غیبتش دارند و فرمانبردار او در ظهورش باشند آنان اولیاء خدایند كه هیچ ترس برای آنان نیست و اندوهناك نیستند.
(یوم الخلاص ص 245):
قال الصادق (ع): اذا مات المنتظر: و قام القائم بعده، كان له من الاجر مثل اجر من ادركه فجدوا. وانتظروا. هنیئا ایتها العصابة المرحومة... ثم قال عن المنتظرین ایضا: طوبی لمحبی قائمنا المنتظرین لظهوره فی غیبته، و المطیعین له فی ظهوره.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هنگامی كه شخصی منتظر بمیرد و حضرت قائم (عج) پس از او قیام فرماید برای وی پاداش كسی باشد كه قائم (عج) را ادراك كرده، پس تلاش كنید و منتظر باشید ای گروه رحمت شده این حالت بر شما گوارا باد سپس فرمود: كیانند منتظران خوشا حال دوستداران قائم (عج) كه منتظر ظهور در غیبتش باشند و در ظهورش اطاعتش كنند.
[ صفحه 209]
(بحار ج 52 ص 129 و یوم الخلاص ص 246):
قال الرضا (ع): ما احسن الصبر و انتظار الفرج. اما سمعتم قول الله تعالی: «و ارتقبوا انی معكم رقیب فانتظروا انی معكم من المنتظرین» فعلیكم بالصبر، فانما یجیئی الفرج بعد الیأس. و قد كان الذین قبلكم اصبر منكم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چقدر صبر و انتظار فرج خوب است. آیا فرموده خدای تعالی را نشنیده اید؟ «و نگهبانی كنید كه من با شما نگهبانم و منتظر شوید كه من با شما از منتظران باشم» بر شما باد صبر كردن همانا فرج پس از نومیدی می آید و مردمی پیش از شما بودند كه از شما بیشتر داشتند.
(یوم الخلاص ص 248):
قال الجواد (ع): افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج. من عرف هذا الأمر فقد فرج عنه بانتظار.
حضرت امام جواد (ع) فرمود: برترین كارهای شیعیان ما انتظار فرج است هر كس این امررا بشناسد خدا به سبب انتظارش گشایش می دهد.
(یوم الخلاص ص 249):
قال العسكری (ع): لاتزال شیعتنا فی حزن حتی یظهر ولدی الذی بشر به النبی (ص).
حضرت امام حسن عسكری (ع) فرمود: همیشه شیعیان ما در اندوهند تا اینكه فرزندم كه حضرت رسول اكرم (ص) مژده ی ظهورش را فرموده ظاهر گردد.
(منتخب الاثر ص 470 و یوم الخلاص ص 341):
قال الصادق (ع): فی قوله تعالی «و یقولون متی هذا الفتح ان كنتم صادقین قل یوم الفتح لا ینفع الذین كفروا ایمانهم، و لا هم ینظرون، فاعرض عنهم وانتظروا انهم منتظرون» السجده آیه 28 و 29 یوم الفتح یوم تفتح الدنیا علی القائم (ع) و لا ینفع احدا تقرب بالایمان لم یكن قبل ذلك مؤمنا بامامته و منتظرا لخروجه فذاك الذی ینفعه ایمانه، و یعظم الله عزوجل عنده قدره وشأنه و هو اجر الموالین لاهل البیت.
حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «و می گویند این فتح در چه وقتی خواده»
[ صفحه 210]
بود اگر راست گو هستند. بگو ای رسول (ص) در روز فتح ایمان كافران سودی به حال آنها ندارد و به آنها مهلت داده نمی شود. پس از آنها رو گردان باش و منتظر باش كه آنها نیز منتظرند» فرمود: روز فتح روزی است كه دنیا برای قائم (عج) گشوده می شود و هیچكس را كه بوسیله ایمان تقرب جسته در حالی كه قبلا ایمان به امامتش نداشته و منتظر خروجش نبوده پس این است آنكس كه ایمانش سود می دهد و خدای عزوجل قدر ومنزلتش و شأنش را بزرگ می كند و آن پاداش دوستداران اهل بیت (ع) است.
(یوم الخلاص ص 507):
قال الهادی (ع): هم ینتظرون الفرج اذا اظهر الماء علی وجه الأرض.
حضرت امام هادی (ع) فرمود: آنان انتظار فرج می برند هنگامی كه آب بر روی زمین ظاهر شود.
(المیزان ج 10 ص 394):
عن محمد بن الفضیل عن الرضا (ع): قال سألته عن انتظار الفرج فقال او لیس تعلم ان انتظار الفرج من الفرج.
به نقل از محمد بن فضیل گفت از حضرت امام رضا (ع) درباره ی انتظار فرج پرسیدم فرمود: آیا نمی دانی كه انتظار فرج، فرج است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 537):
عن ابی بصیر عن ابی عبدالله (ع) انه قال ذات یوم: الا اخبر كم بما لا یقبل الله من العباد عملا الا به؟ فقلت: بلی قال: شهادة ان لا اله الا الله الی ان قال: و الانتظار للقائم (ع) ثم قال: ان لنا دولة یحیی (یجئی خ ل) الله بها اذا شاء و قال: من سره ان یكون من اصحاب القائم فلینتظر و لیعمل بالورع و محاسن الأخلاق و هو منتظر فان مات و قام القائم بعد كان له من الأجر مثل اجر من ادركه.
به نقل از ابی بصیر (ره) از امام صادق (ع) كه روزی فرمود: آیا به شما خبر بدهم به چیزی كه خدا پاسخ عملی را قبول نفرماید مگر بدان چیزی؟ عرض كردم: آری فرمود: شهادت به وحدانیت خدا تا آنجا كه فرمود... و انتظار خروج قائم (ع) سپس فرمود: برای دولتی باشد كه خدا بوسیله آن حیات می بخشد و فرمود: هر كس دوست دارد كه از اصحاب قائم (ع) باشد پس به انتظار بماند و پارسایی و اخلاق نیك پیشه سازد و
[ صفحه 211]
اگر بمیرد و حضرت قائم (عج) پس از مرگش قیام فرماید برای او اجر و پاداش كسی باشد كه آنحضرت را ادراك نموده.
(بحار ج 52 ص 110):
عن ابی الجارود، عن ابی جعفر (ع) انه سبمعه یقول: لا تزالون تنتظرون حتی تكونوا كالمعز المهولة التی لا یبالی الجازر این یضع یده منها، لیس لكم شرف تشرفونه، و لا سند تسندون الیه اموركم.
به نقل از ابی جارود از حضرت امام باقر (ع) شنید كه می فرمود: همیشه منتظر می مانید تا مانند گوسفند یا بز ترسو باشید كه قصاب پاك نكنده در كدام عضوش دست گذارد و شما را شرافتی كه به آن مشرف شوید نیست و تكیه گاهی نباشد تا بدان امور خود را اسناد دهید.
(اصول الكافی ج 1 ص 369 و بحار ج 52 ص 118):
روی عن جابر الجعفی قال: قلت لابی جعفر (ع) متی یكون فرجكم؟ فقال: هیهات هیهات لا یكون فرجنا حتی تغربلوا ثم تغربلوا ثم تغربلوا یقولها ثلاثا حتی یذهب الكدر و یبقی الصفو.
از جابر جعفر روایت شده گفت: به امام باقر (ع) عرض كردم فرج شما چه وقت خواهد بود؟ فرمود: هرگز هرگز فرج ما صورت پذیر نخواهد بود تا غربال شوید و این نكته را سه بار فرمود- تا كدورت وتیرگی برود و صفا، باقی ماند.
(اصول الكافی ج 1ص 369 و بحار ج 52 ص 118):
عن ابی عبدالله (ص) قال: ذكرنا عنده ملوك بنی فلان، فقال: انما هلك الناس من استعجالهم لهذا الامر ان الله لا یعجل لعجلة العباد، ان لهذا الامر غایة ینتمی الیها، فلو قد بلغوها لم یستقدموا ساعة و لم یستئأخروا.
راوی گوید: در محضر حضرت امام صادق (ع) از پادشاهان فلان طائفه مذاكره می كردم حضرت فرمود: مردم به خاطر شتابی كه به این امر داشتند به هلاكت رسیدند همانا خدا برای شتاب بندگان عجله وشتاب نفرماید همانا این امر پایانی دارد و چون به آن رسند نه ساعتی به پیش خواهد افتاد و نه به عقب.
[ صفحه 212]
(بحار ج 52 ص 122):
عن علی (ع) قال: قال رسول الله (ص): من رضی عن الله بالقلیل من الرزق رضی الله عنه بالقلیل من العمل، و انتظار الفرج عبادة.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: هركس از خدا به روزی اندك خشنود باشد خدا از او به عمل اندك راضی گردد و انتظار فرج عبادت است.
(بحار ج 52 ص 122):
عن علی بن الحسین (ع) قال: تمتد الغیبة بولی الله الثانی عشر من اوصیاء رسول الله (ص) و الائمة بعده، یا اباخالد ان اهل زمان غیبته، القائلون بامامته، المنتظرون لظهوره افضل اهل كل زمان، لأن الله تعالی ذكره اعطاهم من العقول و الافهام و المعرفة ما صارت به الغیبة عندهم بمنزلة المشاهدة، و جعلهم فی ذلك الزمان بمنزلة المجاهدین بین یدی رسول الله (ص) بالسیف اولئك المخلصون حقا، و شیعتنا صدقا و الدعاة الی دین الله سرا و جمعوا، و قال: انتظار الفرج من اعظبم الفرج.
حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) فرمود: غیبت به ولی خدا دوازدهمین وصی رسول خدا (ص) و امامان (ع) پس از آن حضرت امتداد می یابد ای ابوخالد همان مردم زمان غیبتش كه اعتقاد به امامتش دارند و منتظر ظهورش می باشند برترین مردم هر زمانی هستند زیرا خدای تعالی عقل و معرفت و فهمی آنچنان به آنان عطاء فرموده كه غیبت مهدی (عج) در نزد آنان منزلت مشاهده و دیدار دارد و آنانرا در آن زمان منزلت مجاهدان با شمشیر در پیشگاه رسول الله (ص) می بخشد و آنان حقا مخلصانند و از روی صدق و راستی شیعیان ما دعوت كنندگان به سوی دین خدا آشكار و نهان می باشند و فرمود: انتظار فرج از بزرگترین فرج و گشایش است.
(بحار ج 52 ص 123):
عن جابر قال: دخلنا علی ابی جعفر محمد بن علی (ع) و نحن جماعة بعد ما قضینا نسكنا فودعناه و قلنا له: اوصنا یابن رسول الله فقال: لیعن قویكم ضعیفكم، و لیعطف غنیكم علی فقیركم، و لینصح الرجل اخاه كنصحه لنفسه، و اكتما اسرارنا،
[ صفحه 213]
و لا تحملوا الناس علی اعناقنا. و انظروا امرنا و ماجااءكم عنا، فان وجد تموه فی القران موافقا فخذوا به، و ان لم تجدوه موافقا فردوه، و ان اشتبه الأمر علیكم فقفوا عنده، و ردوه الینا حتی نشرح لكم من ذلك ما شرح لنا، فاذا كنتم كما اوصینا كم و لم تعدوا الی غیره فمات منكم قبل ان یخرج قائمنا كان شهیدا، و من ادرك قائمنا فقتل معه، كان له اجر شهیدین و من قتل بین یدیه عدوا لنا كان له اجر عشرین شهیدا.
به نقل از جابر گفت: ما گروهی كه اعمال حج را انجام داده بودیم به خدمت حضرت امام باقر (ع) رسیدیم چون وداعش نمودیم عرض كردیم: یابن رسول الله ما را وصیت كن فرمود: باید نیرومند شما به ضعیفانشان كمك دهد و ثروتمند بر تهیدست عطوفت ورزد و باید مرد خیرخواه برادر دینی خویش باشد آنچنانكه برای خود خیر خواهد و اسرار و رازهای ما را پنهان كنید و مردم را بر گردن ما تحمیل ننماید و به فرمان ما آنچه از ما به شما می رسد نظر كنید. اگر با قرآن كریم موافق بود آن را بگیرید و به كار ببندید و اگر مخالف با قرآن شریف یافتید آن را رد كنید و اگر امری بر شما مشتبه باشد در كنارش توقف كنید و آن را رد كنید بسوی ما بدانگونه كه برای شما شرح داده شده شرح دادیم و چون ترتیبی كه به شما وصیت كرده ایم باقی باشید و از آن تجاوز ننمائید و كسی از شما پیش از خروج قائم ما بمیرد شهید خواهد بشمار آمد و هر كس ادراك حضور قائم ما كند و در خدمت او كشته شود پاداش دو شهید دارد و هر كس در پیشگاه او دشمن را بكشد بیست شهید را خواهد داشت.
(یوم الخلاص ص 226):
قال رسول الله (ص) معاشر الناس: ابشروا بالفرج، فان وعد الله لا یخلف، و قضاءه لا یرد، و هو الحكیم الخبیر، و ان فتح الله قریب.
رسول خدا(ص) فرمود مردم بشارت داده شدید به فرج همانا وعده خداوند خلاف نیست و قضایش رد نمی شود و او دانای آگاه است و همان فتح و پیروزی نزدیك است.
(بحار ج 52 ص 123):
قال امیرالمؤمنین (ع): انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح الله، فان احب الأعمال
[ صفحه 214]
الی الله عزوجل انتظار الفرج.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: انتظار فرج داشته باشید و مأیوس و نومید از لطف و رحمت خدا نگردید زیرا بهترین كارها در پیشگاه خدای عزوجل انتظار فرج است.
(بحار ج 52 ص 124):
عن یحیی بن ابی القاسم قال: سألت الصادق جعفربن محمد (ع) قول الله عزوجل «الم ذلك الكتاب لا ریب فیه هدی للمتقین. الذین یؤمنون بألغیب» فقال: المتقون شیعة علی (ع)، و الغیب فهو الحجة الغائب و شاهد ذلك قول الله عزوجل، «و المنتظرین». فاخبر عزوجل ان الآیة هی الغیب و الغیب هو الحجة و تصدیق ذلك قول الله عزوجل «و جعلنا ابن مریم وامه آیة» یعنی حجة.
به نقل از یحیی بن ابی القاسم گفت: از حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «الم این كتاب شكی در آن نیست در آن هدایت از برای متقیان است آنانكه ایمان به غیب دارند» پرسیدم فرمود: متقیان شیعیان حضرت امیرالمؤمنین (ع) می باشند و غیبت همان حجت غائب است و شاهد این بیان آیه ی شریفه: «می گویند چر ا بر او آیتی از پروردگارش فرود نمی آید پس بگو ای رسول (ص) همانا غیب خاص خدا است پس منتظر باشید كه من هم با شما از منتظرانم» خدای عزوجل خبرداده كه آیت همان غیب و غیب همان حجت باشد و تصدیق این سخن را آیه مباركه: «و قرار دادیم فرزند مریم ومادرش را آیت» یعنی حجت، می كند.
(مستدرك سفینة البحار ج 1 ص 88):
فی حدیث عن مولینا الجواد (ع) قال: افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج.
در ضمن حدیث از حضرت امام جواد (ع) فرمود: برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج می باشد.
(بحار ج 52 ص 125):
عن علاء بن سیابة قال: قال ابوعبدالله (ع): من مات منكم علی هذا الاأمر منتظرا له كان لمن كان فی فسطاط القائم (عج).
به نقل از علاء بن سیابه گفت: حضرت امام صادق (ع) فرمود: كسیكه از شما بمیرد و در حالی كه منتظر این امر باشد مانند كسی خواهد بود كه در خیمه قائم (ع) بسر برده.
[ صفحه 215]
(بحار ج 52 ص 126):
عن عبدالحمید الواسطی قال: قلت لابی جعفر (ع): اصلحك الله لقد تركنا اسواقنا انتظارا لهذا الامر حتی او شك الرجل منا یسأل فی یدیه، فقال: یا عبدالحمید اتری من حبس نفسه علی الله لا یعجل الله له مخرجا بلی و الله لیجعلن الله له مخرجا، رحم الله عبدا حبس نفسه علینا، رحم الله عبدا احیا امرنا قال: قلت: فان مت قبل ان ادرك القائم فقال: القائل منكم: ان ادركت القائم من آل محمد نصرته كالمقارع معه بسیفه، و الشهید معه له شهادتان.
به نقل از عبدالحمید واسطی گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض كردم: خدای اصلاح كار شما را فرماید به خدا قسم ما بازارهای خود را به خاطر انتظار این امر وانهادیم تا آنجا كه نزدیك شده برخی از ما به گدایی افتد. فرمود: ای عبدالحمید آیا دیده ای كه كسی در راه خدا خود را دچار زحمتی كند و خدا برای او راه فرج و گشایش نگشاید؟ آری به خدا قسم البته خدا برایش راه گشایش باز می كند خدای رحمت كناد بنده ای را كه در راه ما خود را برنج در افكند خدای رحمت كناد بنده ای را كه امر ما را زنده كند. گفت: عرض كردم: پس اگر پیش از آنكه قائم (عج) را ادراك كنم بمیرم فرمود: گوینده ی شما اگر بگوید: اگر ادراك قائم آل محمد (عج) نمایم او را كمك می دهم مانند كسی كه با شمشیر خود در پیشگاه او رزم كرد، و برای شهید در حضور او پاداش دو شهید دارد.
(بحار ج 52 ص 126):
عن الفیض بن المختار قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: من مات منكم و هو منتظرا لهذا الامر كمن هو مع القائم فی فسطاطه قال: ثم مكث هنیئة ثم قال: لا بل كمن قارع معه بسیفه، ثم قال: لا و الله الا كمن استشهد مع رسول الله.
به نقل از فیض بن مختار گفت: از حضرت امام صادق (ع) می فرمود: هر كس از شما كه منتظر این امر باشد بمیرد همانند كسی است كه با حضرت قائم (عج) در خیمه اش مانده. سپس اندكی درنگ كرد و آنگاه فرمود: نه بلكه همچون كسی است كه با شمشیر خود در خدمتش جهاد كرده پس از آن فرمود: نه به خدا قسم مانند كسی است كه در ركاب حضرت رسول اكرم (ص) بفیض شهادت رسیده باشد.
[ صفحه 216]
(مستدرك سفینة البحرا ج 1 ص 89):
فی كتاب مولینا العسكری (ع) الی علی بن بابویة: و علیك بالصبر و انتظار الفرج فان النبی (ص) قال: افضل اعمال امتی انتظار الفرج.
در نامه ی حضرت امام حسن عسكری (ع) به علی بن بابویه (ره) است: بر تو باد كه صبر و انتظار فرج داشته باشی زیرا رسول خدا (ص) فرمود ژ برترین كارهای امت من انتظار فرج است.
(بحار ج 52 ص 141):
عن زرارة قال: قال ابوعبدالله (ع): اعرف امامك فانك اذا عرفته لم یضرك تقدم هذا الامر و تاخر.
به نقل از زرارة گفت: حضرت امام صادق (ع) فرمود: امام خود را بشناس كه چون او را شناختی مقدم و مؤخر بودن این امر به تو زیانی نرساند.
(بحار ج 52 ص 42):
عن الفضیل بن یسار قال: سألت ااعبدالله (ع) عن قول الله عزوجل (یومن ندعو كل اناس بامامهم، فقال: یا فضیل اعرف امامك فانك اذا عرفت امامك لم یضرك تقدم هذا الامر و تأخر، و من عرف امامه ثم مات قبل ان یقوم صاحب هذا الامر، كان بمنزلة من كان قاعدا فی عسكره لا بل بمنزلة من كان قاعدا تحت لوائه.
به نقل از فضیل بن یسار (ره) گفت: از امام صادق (ع) تفسیر این آیه شریفه را: «در روزی كه می خوانیم هر قومی را بوسیله امامشان» پرسیدم فرمود: ای فضیل امام خود را بشناس كه چون او را شناختی مقدم یا مؤخر بودن این امر به تو ضرری نمی رساند و هر كس كه امام خود را بشناسد و بمیرد پیش از اینكه صاحب الامر (عج) قیام فرماید منزلت كسی را دارد كه در لشكر او نشسته نه بلكه بمنزله كسی باشد در زیر پرچم او نشسته باشد.
(اصول الكافی ج 1 ص 371 و بحار ج 52 ص 142):
عن ابی بصیر (ره) قال: قلت لابی عبدالله (ع): جعلت فداك متی الفرج؟ فقال: یا بابصیر انت ممن یرید الدنیا؟ من عرف هذا الامر فقد فرج عنه بانتظاره.
به نقل از ابی بصیر (ره) گفت: به حضرت امام صادق (ع) عرض كردم: فدایت شوم
[ صفحه 217]
فرج چه وقتی واقع می شود؟ فرمود: ای ابوبصیر تو از كسانی كه دنیا می خواهند هستی؟ كسی كه این امر را بداند به سبب انتظارش در فرج است.
(بحار ج 52 ص 145):
عن یحیی ابن العلاء، عن ابی جعفر (ع) قال: كل مؤمن شهید و ان مات علی فراشه فهو شهید، و هو كمن مات فی عسكر القائم (ع)، ثم قال: ایحبس نفسه علی الله ثم لایدخل الجنة.
به نقل از یحیی بن علاء از حضرت امام باقر (ع) فرمود: هر مؤمنی شهید است واگر چه در بستر خود بمیرد شهید است و او مانند كسی باشد كه در لشكر حضرت قائم (عج) حضور دارد سپس فرمود: آیا در راه خدا حبس نفس كند (خویشتن دار باشد) سپس داخل بهشت نمی شود.
(بحار ج 52 ص 145):
عن جابر عن ابی جعفر (ع) انه قال: یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم، فیاطوبی للثابتین علی امرنا فی ذلك الزمان، ان ادنی ما یكون لهم من الثواب ان ینادیهم الباری عزوجل. عبادی امنتم بسری و صدقتم بغیبی، فأبشروا بحسن الثواب منی، فأنتم عبادی و امائی حقا، منكم اتقبل و عنكم اعفو، و لكم اغفر، و بكم اسقی عبادی الغیث، و ادفع عنهم البلاء، و لو لا كم لأنزلت علیهم عذابی قال جابر: فقلت: یابن رسول الله فما افضل ما یستعمله المومن فی ذلك الزمان؟ قال: حفظ اللسان و لزوم البیت.
به نقل از جابر از حضرت امام باقر (ع) فرمود: زمانی بر مردم رخ نماید كه امام (ع) آنان از ایشان غائب گردد ای خوشا حال ثابت قدمان در امر ما در آن زمان همانا نزدیكترین ثوابی كه دارند پروردگار عزوجل به ایشان نداء فرماید: ای بندگان من ایمان به سر از من آوردید و به غیب من تصدیق نمودید پس شما را بشارت باد به ثواب خوب از من شما بندگان و كنیزان من هستید حقا. از شما می پذیرم و از شما عفو می كنم و شما را می آمرزم و بوسیله شما به بندگانم باران مبذول و بلاء از آنان دفع می كنم و اگر شما نبودید عذابم را بر آنها نازل می كردم. جابر گوید: عرض كردم: یابن رسول الله (ص) چه چیزی برتری دارد كه مؤمن در آن زمان بكار گیرد؟ فرمود:
[ صفحه 218]
نگهداشتن زبان و در خانه نشستن.
(بحار ج 52 ص 145):
عن ابی عبدالله (ع) قال: اقرب ما یكون العباد الی الله عزوجل و ارضی ما یكون عنهم اذا افتقدوا و حجةالله، فلم یظهر لهم، و لم یعلموا بمكانه، و هم فی ذلك یعلمون انه لم تبطل حجةالله، فعندها فتوقعوا الفرج كل صباح و مساء، فان اشد ما یكون غضب الله علی اعدائه اذا افتقدوا حجته، فلم یظهرلهم، و قد علم ان اولیاءه لا یرتابون و لو علم انهم یرتابون لما غیب حجته طرفة عین، و لا یكون ذلك الا علی رأس شرار الناس.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چیزی كه بندگان را به خدای عزوجل نزدیكتر سازد و خدا را راضی تر نماید هنگامی كه مردم حجت خدا را نیابند و برای ایشان ظاهر نگرد و جایش را ندانند و آنان با این حال می دانند كه حجت خدا باطل نگردیده پس در این وقت هر صبح و شام توقع و انتظار فرج داشته باشد زیرا شدیدترین غضب خدا بر دشمنانش وقتی باشد كه حجت او را نیابند و بر آنها ظاهر نگردد و خدا داند كه دوستانش شك و تردید نیستند و اگر خدا بداند كه در شك و تردیدند هیچوقت ولو به یك لحظه حجت خود را غائب نمی سازد و انی كار نمی شود مگر بسر مردم شریر و بد.
(نهج الفصاحه ص 110):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج بالصبر عبادة.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: انتظار فرج بوسیله صبر كردن عبادت است.
(نهج الفصاحه ص 110):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج من الله عبادة.
رسول خدا (ص) فرمود: انتظار فرج از خدا عبادت است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 446):
عن ایوب بن نوح عن ابی الحسن الثالث قال: اذا رفع علمكم من بین اظهركم فتوقعوا الفرج من تحت اقدامكم.
به نقل از ایوب بن نوح از حضرت امام هادی (ع) فرمود: وقتی كه علم از میان شما
[ صفحه 219]
رخت بربندد توقع و انتظار فرج از زیر قدمهای خود داشته باشید.
(اثبات الهداة ج 3 ص 576):
وجدت بخط بعضی علمائنا علی ظهر كتاب ثواب الاعمال نسخة مكتوب ابی محمد الحسن بن علی العسكری (ع) الی ابی الحسن علی بن الحسین بن بابویه القمی و هو طویل یقول فیه: و علیك بالصبر و انتظار الفرج فان رسول الله (ص) قال افضل اعمال امتی انتظارا الفرج، و لا تزال شیعتنا فی حزن حتی یظهر ولدی الذی بشر به النبی (ص) و قال: انه یملاء الارض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا. فاصبر یا شیخی اباالحسن علی بن الحسن، و مرجمیع شیعتی بالصبر فان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین.
صاحب كتاب اثبات الهداة (ره) فرماید: به خط برخی از علماء ما بر پشت كتاب ثواب الاعمال نسخه نامه حضرت امام حسن بن علی عسكری (ع) را كه به ابوالحسن علی بن الحسین بابویه قمی رضی الله نوشته بود و آن بسیار طولانی بود در آن نامه فرمو د: و بر تو باد كه صبر و انتظار فرج داشته باشی زیرا رسول الله (ص) فرمود: برترین اعمال امتم انتظار فرج است و همیشه شیعیان ما در حزن و اندوه بسر می برند تا فرزندم (ع) ظاهر شود كه رسول اكرم (ص) بشارت او را داده و فرموده: او زمین را لبریز از عدل و داد می كند همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد پس ای شیخ من از ابوالحسن علی بن الحسین صبركن و همه شیعیانم را نیز به صبر فرمان ده زیرا زمین ملك خدا است آنرا به ارث به هر كس از بندگانش بخواهد دهد و سرانجام كار با متقیان است.
(اصول الكافی ج 1 ص 372):
عن فضیل بن یسار قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: من مات و لیس له امام فمیتته میتة جاهلیة و من مات و هو عارف لامامه لم یضره تقدم هذا الامر او تأخر و من مات و هو عارف لامامه كان كمن هو مع القائم فی فسطاطه.
به نقل از فضیل بن یسار (ره) گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: كسیكه بمیرد و برای امامی نباشد مردنش مانند مردن دوران جاهلیت. و هركس بمیرد در حالی كه امام خود را بشناسد همچنان كسی باشد كه با حضرت قائم (عج) در
[ صفحه 220]
خیمه اش حضور دارد.
(الحاسن البرقی ص 173):
قال ابوعبدالله (ع): من مات منكم علی هذا الامر منتظرا له كان كمن كان فی فسطاط القائم (عج).
امام صادق (ع) فرمود هر كه بمیرد با اعتقاد به امر ولایت و منتظر حضرت مهدی (ع) باشد مثل كسی است كه با حضرت مهدی (ع) همراه در خیمه مخصوص آن حضرت باشد.
(المحاسن البرقی ص 173):
عن ابی عبدالله (ع) قال: من مات علی هذا الامر كان بمنزلة من حضر مع القائم و شهد مع القائم (ع).
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هر كس بمیرد با اعتقاد به امر ولایت منزلت كسی را دارد كه در محضر قائم (ع) حاضر شده و در پیشگاه او به شهادت رسیده باشد.
(المحاسن البرقی ص 174):
قال ابوعبدالله (ع): ان المیت منكم علی هذا الامر بمنزلة الضارب بسیفه فی سبیل الله.
امام صادق (ع) فرمود: شخصی كه از شما با اعتقاد به امر ولایت بمیرد منزلت كسی را دارد كه در راه خدا شمشیر زده باشد.
(المحاسن البرقی ص 290):
قال ابوعبدالله (ع): افضل عبادة المؤمن انتظار فرج الله.
امام صادق (ع) فرمود: برترین عبادت مؤمن انتظار فرج و گشایش خدا است.
(بحار ج 52 ص 131):
عن ابی عبدالله (ع) قال: من عرف هذا الامر ثم مات قبل ان یقوم القائم (ع) كان له مثل اجر من قتل معه.
امام صادق (ع) فرمود: هر كس امر ولایت را بشناسد و پیش از اینكه حضرت قائم (ع) قیام كند بیمرد و برای پاداش كسی ثابت است كه در ركاب او به شهادت رسیده باشد.
[ صفحه 221]
(بحار ج 52 ص 138):
عن ابی المرهف قال: قال ابو عبدالله (ع): هلكت المحاضیر قلت: و ما المحاضیر؟ قال: المستعجلون - و نجا المقربون، و ثبت الحصن علی اوتادها، كونوا احلاس بیوتكم، فان الفتنة علی من آثارها، و انهم لا یرید ونكم بحاجة الا اتاهم الله بشاغل لامر یعرض لهم.
به نقل از ابی مرهف گوید: امام صادق (ع) فرمود: محاضیر نابود شدند. عرض كردیم: محاضیر چیست؟ فرمود: شتابگران و رهایی یافتند كسانی كه می گویند فرج نزدیك است و انتظار نزدیك بودن آنرا دارند دژ و قلعه مخالفین اساسش ثابت است شما در خانه های خود بنشینید. و زیان فتنه بیشتر به كسی می رسد كه آنرا برانگیخته است و مخالفین به سبب حاجتی اراده شما نكنند مگر خدا آنها را سرگرم كاری كند كه عارض آنها شود.
(بحار ج 52 ص 149):
عن ابی عبدالله (ع) انه قال: كیف انتم اذا بقیتم دهرا من عمركم لا تعرفون امامكم؟ قیل له: فاذا كان ذلك كیف نصنع؟ قال: تمسكوا بالامر الاول حتی یستیقن.
امام صادق (ع) فرمود: چگونه خواهید بود هنگامی كه روزگاری از عمر خود را بگذرانید وامام خو د را نشناخته باشید؟ عرض كردند: چون اینگونه شود ما چه كار كنیم؟ به امر اول مستمسك شوید تا یقین حاصل گردد.
[ صفحه 222]
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج عبادة. افضل اعمال امتی انتظار فرج الله عزوجل.
رسول اكرم (ص) فرمود: انتظار فرج عبادت است برترین كارهای امتم انتظار فرج خدای عزوجل است.
(یوم الخلاص ص 178):
قال الهادی (ع): اذا غاب صاحبكم عن دار الظالمین، فتوقعوا الفرج.
حضرت امام هادی (ع) فرمود: وقتی كه صاحب اختیار شما از دیار ستمگران غائب شود پس منتظر فرج باشید.
(یوم الخلاص ص 220):
عن امیرالمؤمنین (ع): افضل العبادة الصمت و انتظار الفرج.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: برترین عبادت خاموشی و انتظار فرج است.
(منتخب الأثر ص 498 و بحار ج 52 ص 122):
قال امیرالمؤمنین (ع): انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح الله، فان احب الأعمال الی الله عزوجل انتظار الفرج. الاخذ بامرنا معنا غدا فی حظیرة القدس، و المنتظر للفرج كالمتشحط بدمه فی سبیل الله.
[ صفحه 205]
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: منتظر فرج باشید و از آسایش خدا نومید نشوید زیرا محبوبترین كارها در پیشگاه خدای عزوجل انتظار فرج است گزیده ی فرمان ما در بهشت با ما خواهد بود و كسی كه منتظر فرج باشد همانند كسی است كه در راه خدا بخون خود بتپد.
(بحار ج 52 ص 144 و یوم الخلاص ص 227):
قال امیرالمؤمنین (ع): الزموا الارض و اصبروا علی البلاء، و لا تحركوا بایدیكم و سیوفكم فی هوی السنتكم، و لا تستعجلوا بما لم یعجله الله لكم. فان من مات منكم علی فراشه، و هو علی معرفة حق ربه و حق رسوله و اهل بیته، مات شهیدا و وقع اجره علی الله، و استوجب ثواب مانوی من صالح عمله، و قامت النیة مقام اصلاته بسیفه و ان لكل شیئی مدة و اجلا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: ملازم زمین باشید (بر زمین بنشینید) و بر بلاء صبر كنید و در هوا و خواهش زبان خود با دست و شمشیر خود به حركت میائید و بدانچه خدا از شما شتاب نخواسته شتاب مكنید پس اگر كسی از شما در بستر خود بمیرد در حالی كه حق پروردگار و حق رسول (ص) و حق اهل بیت رسول (ص) را بشناسد شهید مرده و اجرش بر خدا خواهد بود و استحقاق ثواب و پاداش نیت كار شایسته خود را دارد و نیت او مقام كشیدن شمشیر در راه خدا را دارد و همانا برای هر چیزی مدت و زمانی معین است.
(یوم الخلاص ص 232):
قال الامام زین العابدین (ع): انتظار الفرج من اعظم العمل.
حضرت امام زین العابدین (ع) فرمود: انتظار فرج از بزرگترین عمل است.
(اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 372 و یوم الخلاص ص 234):
قال الباقر (ع): ماضر من مات منتظرا لأمرنا الا یموت فی وسط فسطاط المهدی و عسكره.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: زیان ندید كسی كه در حال انتظار امر ما بمیرد آنكه در وسط خیمه حضرت مهدی (ع) و لشكر او می میرد.
[ صفحه 206]
(یوم الخلاص ص 234 و مستدرك السفیه ج 10 ص 88):
عن الصادق (ع): اعلموا ان المنتظر لهذا الأمر له منل اجر الصائم القائم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: بدانید كه برای كسی كه انتظار این امر را دارد بمانند شخصی روزه دار و نمازگزار پاداش است.
(بحار ج 52 ص 126 و یوم الخلاص ص 235):
قال الباقر (ع): رحم الله عبدا حبس نفسه علینا، رحم الله عبدا احیی امرنا... فقال له واحد من اصحابه سمع ذلك؛ فان مت قبل ان ادرك القائم؟ فقال
: القائل منكم: ان ادركت القائم من آل محمد نصرته، كالمقارع معه بسیفه و الشهید معه، و له شهادتان.
امام باقر (ع) فرمود: خدای رحمت كناد بنده ای را كه برای ما حبس نفس خود كند. خدای رحمت كناد بنده ای را كه امر ما را زنده نگاه دارد. یكی از اصحاب به عرض حضرت رسانید: پس اگر پیش از اینكه ادراك حضرت قائم (ع) كنم؟ امام (ع) فرمود: گوینده شما: اگر قائم (ع) از آل محمد (ص) را ادراك كنم یاریش دهم مانند كسی باشد كه در پیشگاه او شمشیر زند و با او به شهادت رسد و برای او پاداش دو شهادت باشد.
(منتخب الاثر ص 498 و یوم الخص ص 236):
قال الصادق (ع): من دین الأئمة الورع و العفة و الصلاح، و انتظار الفرج بالصبر.
امام صادق (ع) فرمود: از دین امامان (ع) پارسائی پاكدامنی و شایستگی و با صبر كردن به انتظار فرج بودن است.
(كمال الدین و تمام النعمه ص 15 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): هیهات، هیهات. لا و الله لا یكون ما تمدون الیه اعینكم حتی تغربلوا لا و الله ما یكون ما تمدون الیه اعینكم حتی تمحصوا. لا یكون ما تمدون الیه اعینكم حتی یشقی من یشقی و یسعد من یسعد.
امام صادق (ع) فرمود: هرگز هرگز به خدا قسم آنچه بدان چشم می دوزید واقع نمی شود تا آنكه غربال شوید. نه به خدا قسم آنچه بدان چشم می دوزید«انتظارش را
[ صفحه 207]
می كشید» واقع نمی گردد تا آنكه آزمایش شوید.آنچه انتظارش را دارید واقع نمی گردد تا هر كسی كه شقی و تبهكار است تبهكار شود و هر كسی سعید و نیكوكار است نیكوكار گردد.
(بحار ج 52 ص 101 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): و الله لتكسرن كسر الزجاج. و ان الزجاج لیعاد فیعود كما كان. و الله لتكسرن كسر الفخار، و ان الفخار لا یعود كما كان.
امام صادق (ع) فرمود: به خدا قسم همانند شیشه شكسته می شود و شیشه پس از شكسته شدن اصلاح می شود و به حال خود برمی گردد به خدا قسم مانند كوزه شكسته می شرید و كوزه پس از شكسته شدن اصلاح پذیر نیست و به حال اول برنمی گردد.
(بحار ج 52 ص 111 و یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): لا بد للناس ان یمحصوا و یمیزوا و یغربلوا. ان هذا الأمر لا یأتیكم الا بعد ایاس. لا والله حتی یشقی من یشقی، و یسعد من یسعد.
امام صادق (ع) فرمود: مردم ناگزیر آزمون و غربال می شوند همانا این امر برای شما صورت پذیر نمی گردد مگر پس از نومیدی نه به خدا قسم تا آنكه تبهكار، تبهكار گردد و سعادتمند، سعادتمند شود.
(یوم الخلاص ص 238):
قال الصادق (ع): لا یثبت علی امامته الا من قوی یقینه و صحت معرفته.
امام صادق (ع) فرمود: بر امامت حضرت قائم (عج) ثابت نمی ماند مگر كسی كه ایمانش قوی و معرفتش صحیح باشد.
(الكافی ج 1 ص 371 و یوم الخلاص ص 239):
قال الصادق (ع): اعرف امامك، فانك ان عرفته لم یضرك تقدم هذا الأمر او تأخر و من عرف امامه، ثم مات قبل ان یری هذا الأمر، كان له مثل اجر من قتل معه.
امام صادق (ع) فرمود: امام خود را بشناس زیرا وقتی كه او را بشناسی زیانی به تو نمی رسد خواه این امر مقدم و خواه مؤخر باشد و كس كه امام خود را بشناسد سپس بمیرد پیش از آنكه وقوع این امر را ببیند پاداش كسی را دارد كه در پیشگاه
[ صفحه 208]
امام (ع) كشته شده باشد.
(یوم الخلاص ص 239 و مستدرك السفینه ج 1 ص 88):
قال الصادق (ع): من مات منكم علی هذا الأمر، منتظرا له، كان كمن كان فی فسطاط القائم، ان المیت منكم علی هذا الامر، بمنزلة الضارب بسیفه فی سبیل الله المنتظر للثانی عشر كا لشاهر سیفه بین یدی رسول الله (ص) یذب عنه.
امام صادق (ع) فرمود: هر كس از شما بر انتظار این امر بمیرد مانند كسی باشد كه در خیمه حضرت قائم (عج) جای دارد همانا آنكس كه با ایمان به وقوع این امر بمیرد منزلت كسی دارد كه در راه خدا شمشیر زده باشد و آنكس كه انتظار امام دوازدهم را داشته باشد مانند كسی است كه در پیشگاه حضرت رسول اكرم (ص) شمشیر كشیده و از حضرت دفاع كرده باشد.
(یوم الخلاص ص 245):
قال الصادق (ع): طوبی لشیعة قائمنا المنتظرین لظهور غیبته، و المطیعین له فی ظهوره اولئك اولیاء الله الذین لا خوف علیهم و لا هم یحزنون.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: خوشا حاب شیعیان قائم ما كه انتظار ظهور او را در غیبتش دارند و فرمانبردار او در ظهورش باشند آنان اولیاء خدایند كه هیچ ترس برای آنان نیست و اندوهناك نیستند.
(یوم الخلاص ص 245):
قال الصادق (ع): اذا مات المنتظر: و قام القائم بعده، كان له من الاجر مثل اجر من ادركه فجدوا. وانتظروا. هنیئا ایتها العصابة المرحومة... ثم قال عن المنتظرین ایضا: طوبی لمحبی قائمنا المنتظرین لظهوره فی غیبته، و المطیعین له فی ظهوره.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هنگامی كه شخصی منتظر بمیرد و حضرت قائم (عج) پس از او قیام فرماید برای وی پاداش كسی باشد كه قائم (عج) را ادراك كرده، پس تلاش كنید و منتظر باشید ای گروه رحمت شده این حالت بر شما گوارا باد سپس فرمود: كیانند منتظران خوشا حال دوستداران قائم (عج) كه منتظر ظهور در غیبتش باشند و در ظهورش اطاعتش كنند.
[ صفحه 209]
(بحار ج 52 ص 129 و یوم الخلاص ص 246):
قال الرضا (ع): ما احسن الصبر و انتظار الفرج. اما سمعتم قول الله تعالی: «و ارتقبوا انی معكم رقیب فانتظروا انی معكم من المنتظرین» فعلیكم بالصبر، فانما یجیئی الفرج بعد الیأس. و قد كان الذین قبلكم اصبر منكم.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چقدر صبر و انتظار فرج خوب است. آیا فرموده خدای تعالی را نشنیده اید؟ «و نگهبانی كنید كه من با شما نگهبانم و منتظر شوید كه من با شما از منتظران باشم» بر شما باد صبر كردن همانا فرج پس از نومیدی می آید و مردمی پیش از شما بودند كه از شما بیشتر داشتند.
(یوم الخلاص ص 248):
قال الجواد (ع): افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج. من عرف هذا الأمر فقد فرج عنه بانتظار.
حضرت امام جواد (ع) فرمود: برترین كارهای شیعیان ما انتظار فرج است هر كس این امررا بشناسد خدا به سبب انتظارش گشایش می دهد.
(یوم الخلاص ص 249):
قال العسكری (ع): لاتزال شیعتنا فی حزن حتی یظهر ولدی الذی بشر به النبی (ص).
حضرت امام حسن عسكری (ع) فرمود: همیشه شیعیان ما در اندوهند تا اینكه فرزندم كه حضرت رسول اكرم (ص) مژده ی ظهورش را فرموده ظاهر گردد.
(منتخب الاثر ص 470 و یوم الخلاص ص 341):
قال الصادق (ع): فی قوله تعالی «و یقولون متی هذا الفتح ان كنتم صادقین قل یوم الفتح لا ینفع الذین كفروا ایمانهم، و لا هم ینظرون، فاعرض عنهم وانتظروا انهم منتظرون» السجده آیه 28 و 29 یوم الفتح یوم تفتح الدنیا علی القائم (ع) و لا ینفع احدا تقرب بالایمان لم یكن قبل ذلك مؤمنا بامامته و منتظرا لخروجه فذاك الذی ینفعه ایمانه، و یعظم الله عزوجل عنده قدره وشأنه و هو اجر الموالین لاهل البیت.
حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «و می گویند این فتح در چه وقتی خواده»
[ صفحه 210]
بود اگر راست گو هستند. بگو ای رسول (ص) در روز فتح ایمان كافران سودی به حال آنها ندارد و به آنها مهلت داده نمی شود. پس از آنها رو گردان باش و منتظر باش كه آنها نیز منتظرند» فرمود: روز فتح روزی است كه دنیا برای قائم (عج) گشوده می شود و هیچكس را كه بوسیله ایمان تقرب جسته در حالی كه قبلا ایمان به امامتش نداشته و منتظر خروجش نبوده پس این است آنكس كه ایمانش سود می دهد و خدای عزوجل قدر ومنزلتش و شأنش را بزرگ می كند و آن پاداش دوستداران اهل بیت (ع) است.
(یوم الخلاص ص 507):
قال الهادی (ع): هم ینتظرون الفرج اذا اظهر الماء علی وجه الأرض.
حضرت امام هادی (ع) فرمود: آنان انتظار فرج می برند هنگامی كه آب بر روی زمین ظاهر شود.
(المیزان ج 10 ص 394):
عن محمد بن الفضیل عن الرضا (ع): قال سألته عن انتظار الفرج فقال او لیس تعلم ان انتظار الفرج من الفرج.
به نقل از محمد بن فضیل گفت از حضرت امام رضا (ع) درباره ی انتظار فرج پرسیدم فرمود: آیا نمی دانی كه انتظار فرج، فرج است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 537):
عن ابی بصیر عن ابی عبدالله (ع) انه قال ذات یوم: الا اخبر كم بما لا یقبل الله من العباد عملا الا به؟ فقلت: بلی قال: شهادة ان لا اله الا الله الی ان قال: و الانتظار للقائم (ع) ثم قال: ان لنا دولة یحیی (یجئی خ ل) الله بها اذا شاء و قال: من سره ان یكون من اصحاب القائم فلینتظر و لیعمل بالورع و محاسن الأخلاق و هو منتظر فان مات و قام القائم بعد كان له من الأجر مثل اجر من ادركه.
به نقل از ابی بصیر (ره) از امام صادق (ع) كه روزی فرمود: آیا به شما خبر بدهم به چیزی كه خدا پاسخ عملی را قبول نفرماید مگر بدان چیزی؟ عرض كردم: آری فرمود: شهادت به وحدانیت خدا تا آنجا كه فرمود... و انتظار خروج قائم (ع) سپس فرمود: برای دولتی باشد كه خدا بوسیله آن حیات می بخشد و فرمود: هر كس دوست دارد كه از اصحاب قائم (ع) باشد پس به انتظار بماند و پارسایی و اخلاق نیك پیشه سازد و
[ صفحه 211]
اگر بمیرد و حضرت قائم (عج) پس از مرگش قیام فرماید برای او اجر و پاداش كسی باشد كه آنحضرت را ادراك نموده.
(بحار ج 52 ص 110):
عن ابی الجارود، عن ابی جعفر (ع) انه سبمعه یقول: لا تزالون تنتظرون حتی تكونوا كالمعز المهولة التی لا یبالی الجازر این یضع یده منها، لیس لكم شرف تشرفونه، و لا سند تسندون الیه اموركم.
به نقل از ابی جارود از حضرت امام باقر (ع) شنید كه می فرمود: همیشه منتظر می مانید تا مانند گوسفند یا بز ترسو باشید كه قصاب پاك نكنده در كدام عضوش دست گذارد و شما را شرافتی كه به آن مشرف شوید نیست و تكیه گاهی نباشد تا بدان امور خود را اسناد دهید.
(اصول الكافی ج 1 ص 369 و بحار ج 52 ص 118):
روی عن جابر الجعفی قال: قلت لابی جعفر (ع) متی یكون فرجكم؟ فقال: هیهات هیهات لا یكون فرجنا حتی تغربلوا ثم تغربلوا ثم تغربلوا یقولها ثلاثا حتی یذهب الكدر و یبقی الصفو.
از جابر جعفر روایت شده گفت: به امام باقر (ع) عرض كردم فرج شما چه وقت خواهد بود؟ فرمود: هرگز هرگز فرج ما صورت پذیر نخواهد بود تا غربال شوید و این نكته را سه بار فرمود- تا كدورت وتیرگی برود و صفا، باقی ماند.
(اصول الكافی ج 1ص 369 و بحار ج 52 ص 118):
عن ابی عبدالله (ص) قال: ذكرنا عنده ملوك بنی فلان، فقال: انما هلك الناس من استعجالهم لهذا الامر ان الله لا یعجل لعجلة العباد، ان لهذا الامر غایة ینتمی الیها، فلو قد بلغوها لم یستقدموا ساعة و لم یستئأخروا.
راوی گوید: در محضر حضرت امام صادق (ع) از پادشاهان فلان طائفه مذاكره می كردم حضرت فرمود: مردم به خاطر شتابی كه به این امر داشتند به هلاكت رسیدند همانا خدا برای شتاب بندگان عجله وشتاب نفرماید همانا این امر پایانی دارد و چون به آن رسند نه ساعتی به پیش خواهد افتاد و نه به عقب.
[ صفحه 212]
(بحار ج 52 ص 122):
عن علی (ع) قال: قال رسول الله (ص): من رضی عن الله بالقلیل من الرزق رضی الله عنه بالقلیل من العمل، و انتظار الفرج عبادة.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: هركس از خدا به روزی اندك خشنود باشد خدا از او به عمل اندك راضی گردد و انتظار فرج عبادت است.
(بحار ج 52 ص 122):
عن علی بن الحسین (ع) قال: تمتد الغیبة بولی الله الثانی عشر من اوصیاء رسول الله (ص) و الائمة بعده، یا اباخالد ان اهل زمان غیبته، القائلون بامامته، المنتظرون لظهوره افضل اهل كل زمان، لأن الله تعالی ذكره اعطاهم من العقول و الافهام و المعرفة ما صارت به الغیبة عندهم بمنزلة المشاهدة، و جعلهم فی ذلك الزمان بمنزلة المجاهدین بین یدی رسول الله (ص) بالسیف اولئك المخلصون حقا، و شیعتنا صدقا و الدعاة الی دین الله سرا و جمعوا، و قال: انتظار الفرج من اعظبم الفرج.
حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) فرمود: غیبت به ولی خدا دوازدهمین وصی رسول خدا (ص) و امامان (ع) پس از آن حضرت امتداد می یابد ای ابوخالد همان مردم زمان غیبتش كه اعتقاد به امامتش دارند و منتظر ظهورش می باشند برترین مردم هر زمانی هستند زیرا خدای تعالی عقل و معرفت و فهمی آنچنان به آنان عطاء فرموده كه غیبت مهدی (عج) در نزد آنان منزلت مشاهده و دیدار دارد و آنانرا در آن زمان منزلت مجاهدان با شمشیر در پیشگاه رسول الله (ص) می بخشد و آنان حقا مخلصانند و از روی صدق و راستی شیعیان ما دعوت كنندگان به سوی دین خدا آشكار و نهان می باشند و فرمود: انتظار فرج از بزرگترین فرج و گشایش است.
(بحار ج 52 ص 123):
عن جابر قال: دخلنا علی ابی جعفر محمد بن علی (ع) و نحن جماعة بعد ما قضینا نسكنا فودعناه و قلنا له: اوصنا یابن رسول الله فقال: لیعن قویكم ضعیفكم، و لیعطف غنیكم علی فقیركم، و لینصح الرجل اخاه كنصحه لنفسه، و اكتما اسرارنا،
[ صفحه 213]
و لا تحملوا الناس علی اعناقنا. و انظروا امرنا و ماجااءكم عنا، فان وجد تموه فی القران موافقا فخذوا به، و ان لم تجدوه موافقا فردوه، و ان اشتبه الأمر علیكم فقفوا عنده، و ردوه الینا حتی نشرح لكم من ذلك ما شرح لنا، فاذا كنتم كما اوصینا كم و لم تعدوا الی غیره فمات منكم قبل ان یخرج قائمنا كان شهیدا، و من ادرك قائمنا فقتل معه، كان له اجر شهیدین و من قتل بین یدیه عدوا لنا كان له اجر عشرین شهیدا.
به نقل از جابر گفت: ما گروهی كه اعمال حج را انجام داده بودیم به خدمت حضرت امام باقر (ع) رسیدیم چون وداعش نمودیم عرض كردیم: یابن رسول الله ما را وصیت كن فرمود: باید نیرومند شما به ضعیفانشان كمك دهد و ثروتمند بر تهیدست عطوفت ورزد و باید مرد خیرخواه برادر دینی خویش باشد آنچنانكه برای خود خیر خواهد و اسرار و رازهای ما را پنهان كنید و مردم را بر گردن ما تحمیل ننماید و به فرمان ما آنچه از ما به شما می رسد نظر كنید. اگر با قرآن كریم موافق بود آن را بگیرید و به كار ببندید و اگر مخالف با قرآن شریف یافتید آن را رد كنید و اگر امری بر شما مشتبه باشد در كنارش توقف كنید و آن را رد كنید بسوی ما بدانگونه كه برای شما شرح داده شده شرح دادیم و چون ترتیبی كه به شما وصیت كرده ایم باقی باشید و از آن تجاوز ننمائید و كسی از شما پیش از خروج قائم ما بمیرد شهید خواهد بشمار آمد و هر كس ادراك حضور قائم ما كند و در خدمت او كشته شود پاداش دو شهید دارد و هر كس در پیشگاه او دشمن را بكشد بیست شهید را خواهد داشت.
(یوم الخلاص ص 226):
قال رسول الله (ص) معاشر الناس: ابشروا بالفرج، فان وعد الله لا یخلف، و قضاءه لا یرد، و هو الحكیم الخبیر، و ان فتح الله قریب.
رسول خدا(ص) فرمود مردم بشارت داده شدید به فرج همانا وعده خداوند خلاف نیست و قضایش رد نمی شود و او دانای آگاه است و همان فتح و پیروزی نزدیك است.
(بحار ج 52 ص 123):
قال امیرالمؤمنین (ع): انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح الله، فان احب الأعمال
[ صفحه 214]
الی الله عزوجل انتظار الفرج.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: انتظار فرج داشته باشید و مأیوس و نومید از لطف و رحمت خدا نگردید زیرا بهترین كارها در پیشگاه خدای عزوجل انتظار فرج است.
(بحار ج 52 ص 124):
عن یحیی بن ابی القاسم قال: سألت الصادق جعفربن محمد (ع) قول الله عزوجل «الم ذلك الكتاب لا ریب فیه هدی للمتقین. الذین یؤمنون بألغیب» فقال: المتقون شیعة علی (ع)، و الغیب فهو الحجة الغائب و شاهد ذلك قول الله عزوجل، «و المنتظرین». فاخبر عزوجل ان الآیة هی الغیب و الغیب هو الحجة و تصدیق ذلك قول الله عزوجل «و جعلنا ابن مریم وامه آیة» یعنی حجة.
به نقل از یحیی بن ابی القاسم گفت: از حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «الم این كتاب شكی در آن نیست در آن هدایت از برای متقیان است آنانكه ایمان به غیب دارند» پرسیدم فرمود: متقیان شیعیان حضرت امیرالمؤمنین (ع) می باشند و غیبت همان حجت غائب است و شاهد این بیان آیه ی شریفه: «می گویند چر ا بر او آیتی از پروردگارش فرود نمی آید پس بگو ای رسول (ص) همانا غیب خاص خدا است پس منتظر باشید كه من هم با شما از منتظرانم» خدای عزوجل خبرداده كه آیت همان غیب و غیب همان حجت باشد و تصدیق این سخن را آیه مباركه: «و قرار دادیم فرزند مریم ومادرش را آیت» یعنی حجت، می كند.
(مستدرك سفینة البحار ج 1 ص 88):
فی حدیث عن مولینا الجواد (ع) قال: افضل اعمال شیعتنا انتظار الفرج.
در ضمن حدیث از حضرت امام جواد (ع) فرمود: برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج می باشد.
(بحار ج 52 ص 125):
عن علاء بن سیابة قال: قال ابوعبدالله (ع): من مات منكم علی هذا الاأمر منتظرا له كان لمن كان فی فسطاط القائم (عج).
به نقل از علاء بن سیابه گفت: حضرت امام صادق (ع) فرمود: كسیكه از شما بمیرد و در حالی كه منتظر این امر باشد مانند كسی خواهد بود كه در خیمه قائم (ع) بسر برده.
[ صفحه 215]
(بحار ج 52 ص 126):
عن عبدالحمید الواسطی قال: قلت لابی جعفر (ع): اصلحك الله لقد تركنا اسواقنا انتظارا لهذا الامر حتی او شك الرجل منا یسأل فی یدیه، فقال: یا عبدالحمید اتری من حبس نفسه علی الله لا یعجل الله له مخرجا بلی و الله لیجعلن الله له مخرجا، رحم الله عبدا حبس نفسه علینا، رحم الله عبدا احیا امرنا قال: قلت: فان مت قبل ان ادرك القائم فقال: القائل منكم: ان ادركت القائم من آل محمد نصرته كالمقارع معه بسیفه، و الشهید معه له شهادتان.
به نقل از عبدالحمید واسطی گفت: به حضرت امام باقر (ع) عرض كردم: خدای اصلاح كار شما را فرماید به خدا قسم ما بازارهای خود را به خاطر انتظار این امر وانهادیم تا آنجا كه نزدیك شده برخی از ما به گدایی افتد. فرمود: ای عبدالحمید آیا دیده ای كه كسی در راه خدا خود را دچار زحمتی كند و خدا برای او راه فرج و گشایش نگشاید؟ آری به خدا قسم البته خدا برایش راه گشایش باز می كند خدای رحمت كناد بنده ای را كه در راه ما خود را برنج در افكند خدای رحمت كناد بنده ای را كه امر ما را زنده كند. گفت: عرض كردم: پس اگر پیش از آنكه قائم (عج) را ادراك كنم بمیرم فرمود: گوینده ی شما اگر بگوید: اگر ادراك قائم آل محمد (عج) نمایم او را كمك می دهم مانند كسی كه با شمشیر خود در پیشگاه او رزم كرد، و برای شهید در حضور او پاداش دو شهید دارد.
(بحار ج 52 ص 126):
عن الفیض بن المختار قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: من مات منكم و هو منتظرا لهذا الامر كمن هو مع القائم فی فسطاطه قال: ثم مكث هنیئة ثم قال: لا بل كمن قارع معه بسیفه، ثم قال: لا و الله الا كمن استشهد مع رسول الله.
به نقل از فیض بن مختار گفت: از حضرت امام صادق (ع) می فرمود: هر كس از شما كه منتظر این امر باشد بمیرد همانند كسی است كه با حضرت قائم (عج) در خیمه اش مانده. سپس اندكی درنگ كرد و آنگاه فرمود: نه بلكه همچون كسی است كه با شمشیر خود در خدمتش جهاد كرده پس از آن فرمود: نه به خدا قسم مانند كسی است كه در ركاب حضرت رسول اكرم (ص) بفیض شهادت رسیده باشد.
[ صفحه 216]
(مستدرك سفینة البحرا ج 1 ص 89):
فی كتاب مولینا العسكری (ع) الی علی بن بابویة: و علیك بالصبر و انتظار الفرج فان النبی (ص) قال: افضل اعمال امتی انتظار الفرج.
در نامه ی حضرت امام حسن عسكری (ع) به علی بن بابویه (ره) است: بر تو باد كه صبر و انتظار فرج داشته باشی زیرا رسول خدا (ص) فرمود ژ برترین كارهای امت من انتظار فرج است.
(بحار ج 52 ص 141):
عن زرارة قال: قال ابوعبدالله (ع): اعرف امامك فانك اذا عرفته لم یضرك تقدم هذا الامر و تاخر.
به نقل از زرارة گفت: حضرت امام صادق (ع) فرمود: امام خود را بشناس كه چون او را شناختی مقدم و مؤخر بودن این امر به تو زیانی نرساند.
(بحار ج 52 ص 42):
عن الفضیل بن یسار قال: سألت ااعبدالله (ع) عن قول الله عزوجل (یومن ندعو كل اناس بامامهم، فقال: یا فضیل اعرف امامك فانك اذا عرفت امامك لم یضرك تقدم هذا الامر و تأخر، و من عرف امامه ثم مات قبل ان یقوم صاحب هذا الامر، كان بمنزلة من كان قاعدا فی عسكره لا بل بمنزلة من كان قاعدا تحت لوائه.
به نقل از فضیل بن یسار (ره) گفت: از امام صادق (ع) تفسیر این آیه شریفه را: «در روزی كه می خوانیم هر قومی را بوسیله امامشان» پرسیدم فرمود: ای فضیل امام خود را بشناس كه چون او را شناختی مقدم یا مؤخر بودن این امر به تو ضرری نمی رساند و هر كس كه امام خود را بشناسد و بمیرد پیش از اینكه صاحب الامر (عج) قیام فرماید منزلت كسی را دارد كه در لشكر او نشسته نه بلكه بمنزله كسی باشد در زیر پرچم او نشسته باشد.
(اصول الكافی ج 1 ص 371 و بحار ج 52 ص 142):
عن ابی بصیر (ره) قال: قلت لابی عبدالله (ع): جعلت فداك متی الفرج؟ فقال: یا بابصیر انت ممن یرید الدنیا؟ من عرف هذا الامر فقد فرج عنه بانتظاره.
به نقل از ابی بصیر (ره) گفت: به حضرت امام صادق (ع) عرض كردم: فدایت شوم
[ صفحه 217]
فرج چه وقتی واقع می شود؟ فرمود: ای ابوبصیر تو از كسانی كه دنیا می خواهند هستی؟ كسی كه این امر را بداند به سبب انتظارش در فرج است.
(بحار ج 52 ص 145):
عن یحیی ابن العلاء، عن ابی جعفر (ع) قال: كل مؤمن شهید و ان مات علی فراشه فهو شهید، و هو كمن مات فی عسكر القائم (ع)، ثم قال: ایحبس نفسه علی الله ثم لایدخل الجنة.
به نقل از یحیی بن علاء از حضرت امام باقر (ع) فرمود: هر مؤمنی شهید است واگر چه در بستر خود بمیرد شهید است و او مانند كسی باشد كه در لشكر حضرت قائم (عج) حضور دارد سپس فرمود: آیا در راه خدا حبس نفس كند (خویشتن دار باشد) سپس داخل بهشت نمی شود.
(بحار ج 52 ص 145):
عن جابر عن ابی جعفر (ع) انه قال: یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم، فیاطوبی للثابتین علی امرنا فی ذلك الزمان، ان ادنی ما یكون لهم من الثواب ان ینادیهم الباری عزوجل. عبادی امنتم بسری و صدقتم بغیبی، فأبشروا بحسن الثواب منی، فأنتم عبادی و امائی حقا، منكم اتقبل و عنكم اعفو، و لكم اغفر، و بكم اسقی عبادی الغیث، و ادفع عنهم البلاء، و لو لا كم لأنزلت علیهم عذابی قال جابر: فقلت: یابن رسول الله فما افضل ما یستعمله المومن فی ذلك الزمان؟ قال: حفظ اللسان و لزوم البیت.
به نقل از جابر از حضرت امام باقر (ع) فرمود: زمانی بر مردم رخ نماید كه امام (ع) آنان از ایشان غائب گردد ای خوشا حال ثابت قدمان در امر ما در آن زمان همانا نزدیكترین ثوابی كه دارند پروردگار عزوجل به ایشان نداء فرماید: ای بندگان من ایمان به سر از من آوردید و به غیب من تصدیق نمودید پس شما را بشارت باد به ثواب خوب از من شما بندگان و كنیزان من هستید حقا. از شما می پذیرم و از شما عفو می كنم و شما را می آمرزم و بوسیله شما به بندگانم باران مبذول و بلاء از آنان دفع می كنم و اگر شما نبودید عذابم را بر آنها نازل می كردم. جابر گوید: عرض كردم: یابن رسول الله (ص) چه چیزی برتری دارد كه مؤمن در آن زمان بكار گیرد؟ فرمود:
[ صفحه 218]
نگهداشتن زبان و در خانه نشستن.
(بحار ج 52 ص 145):
عن ابی عبدالله (ع) قال: اقرب ما یكون العباد الی الله عزوجل و ارضی ما یكون عنهم اذا افتقدوا و حجةالله، فلم یظهر لهم، و لم یعلموا بمكانه، و هم فی ذلك یعلمون انه لم تبطل حجةالله، فعندها فتوقعوا الفرج كل صباح و مساء، فان اشد ما یكون غضب الله علی اعدائه اذا افتقدوا حجته، فلم یظهرلهم، و قد علم ان اولیاءه لا یرتابون و لو علم انهم یرتابون لما غیب حجته طرفة عین، و لا یكون ذلك الا علی رأس شرار الناس.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: چیزی كه بندگان را به خدای عزوجل نزدیكتر سازد و خدا را راضی تر نماید هنگامی كه مردم حجت خدا را نیابند و برای ایشان ظاهر نگرد و جایش را ندانند و آنان با این حال می دانند كه حجت خدا باطل نگردیده پس در این وقت هر صبح و شام توقع و انتظار فرج داشته باشد زیرا شدیدترین غضب خدا بر دشمنانش وقتی باشد كه حجت او را نیابند و بر آنها ظاهر نگردد و خدا داند كه دوستانش شك و تردید نیستند و اگر خدا بداند كه در شك و تردیدند هیچوقت ولو به یك لحظه حجت خود را غائب نمی سازد و انی كار نمی شود مگر بسر مردم شریر و بد.
(نهج الفصاحه ص 110):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج بالصبر عبادة.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: انتظار فرج بوسیله صبر كردن عبادت است.
(نهج الفصاحه ص 110):
قال رسول الله (ص): انتظار الفرج من الله عبادة.
رسول خدا (ص) فرمود: انتظار فرج از خدا عبادت است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 446):
عن ایوب بن نوح عن ابی الحسن الثالث قال: اذا رفع علمكم من بین اظهركم فتوقعوا الفرج من تحت اقدامكم.
به نقل از ایوب بن نوح از حضرت امام هادی (ع) فرمود: وقتی كه علم از میان شما
[ صفحه 219]
رخت بربندد توقع و انتظار فرج از زیر قدمهای خود داشته باشید.
(اثبات الهداة ج 3 ص 576):
وجدت بخط بعضی علمائنا علی ظهر كتاب ثواب الاعمال نسخة مكتوب ابی محمد الحسن بن علی العسكری (ع) الی ابی الحسن علی بن الحسین بن بابویه القمی و هو طویل یقول فیه: و علیك بالصبر و انتظار الفرج فان رسول الله (ص) قال افضل اعمال امتی انتظارا الفرج، و لا تزال شیعتنا فی حزن حتی یظهر ولدی الذی بشر به النبی (ص) و قال: انه یملاء الارض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا. فاصبر یا شیخی اباالحسن علی بن الحسن، و مرجمیع شیعتی بالصبر فان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبة للمتقین.
صاحب كتاب اثبات الهداة (ره) فرماید: به خط برخی از علماء ما بر پشت كتاب ثواب الاعمال نسخه نامه حضرت امام حسن بن علی عسكری (ع) را كه به ابوالحسن علی بن الحسین بابویه قمی رضی الله نوشته بود و آن بسیار طولانی بود در آن نامه فرمو د: و بر تو باد كه صبر و انتظار فرج داشته باشی زیرا رسول الله (ص) فرمود: برترین اعمال امتم انتظار فرج است و همیشه شیعیان ما در حزن و اندوه بسر می برند تا فرزندم (ع) ظاهر شود كه رسول اكرم (ص) بشارت او را داده و فرموده: او زمین را لبریز از عدل و داد می كند همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد پس ای شیخ من از ابوالحسن علی بن الحسین صبركن و همه شیعیانم را نیز به صبر فرمان ده زیرا زمین ملك خدا است آنرا به ارث به هر كس از بندگانش بخواهد دهد و سرانجام كار با متقیان است.
(اصول الكافی ج 1 ص 372):
عن فضیل بن یسار قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: من مات و لیس له امام فمیتته میتة جاهلیة و من مات و هو عارف لامامه لم یضره تقدم هذا الامر او تأخر و من مات و هو عارف لامامه كان كمن هو مع القائم فی فسطاطه.
به نقل از فضیل بن یسار (ره) گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: كسیكه بمیرد و برای امامی نباشد مردنش مانند مردن دوران جاهلیت. و هركس بمیرد در حالی كه امام خود را بشناسد همچنان كسی باشد كه با حضرت قائم (عج) در
[ صفحه 220]
خیمه اش حضور دارد.
(الحاسن البرقی ص 173):
قال ابوعبدالله (ع): من مات منكم علی هذا الامر منتظرا له كان كمن كان فی فسطاط القائم (عج).
امام صادق (ع) فرمود هر كه بمیرد با اعتقاد به امر ولایت و منتظر حضرت مهدی (ع) باشد مثل كسی است كه با حضرت مهدی (ع) همراه در خیمه مخصوص آن حضرت باشد.
(المحاسن البرقی ص 173):
عن ابی عبدالله (ع) قال: من مات علی هذا الامر كان بمنزلة من حضر مع القائم و شهد مع القائم (ع).
حضرت امام صادق (ع) فرمود: هر كس بمیرد با اعتقاد به امر ولایت منزلت كسی را دارد كه در محضر قائم (ع) حاضر شده و در پیشگاه او به شهادت رسیده باشد.
(المحاسن البرقی ص 174):
قال ابوعبدالله (ع): ان المیت منكم علی هذا الامر بمنزلة الضارب بسیفه فی سبیل الله.
امام صادق (ع) فرمود: شخصی كه از شما با اعتقاد به امر ولایت بمیرد منزلت كسی را دارد كه در راه خدا شمشیر زده باشد.
(المحاسن البرقی ص 290):
قال ابوعبدالله (ع): افضل عبادة المؤمن انتظار فرج الله.
امام صادق (ع) فرمود: برترین عبادت مؤمن انتظار فرج و گشایش خدا است.
(بحار ج 52 ص 131):
عن ابی عبدالله (ع) قال: من عرف هذا الامر ثم مات قبل ان یقوم القائم (ع) كان له مثل اجر من قتل معه.
امام صادق (ع) فرمود: هر كس امر ولایت را بشناسد و پیش از اینكه حضرت قائم (ع) قیام كند بیمرد و برای پاداش كسی ثابت است كه در ركاب او به شهادت رسیده باشد.
[ صفحه 221]
(بحار ج 52 ص 138):
عن ابی المرهف قال: قال ابو عبدالله (ع): هلكت المحاضیر قلت: و ما المحاضیر؟ قال: المستعجلون - و نجا المقربون، و ثبت الحصن علی اوتادها، كونوا احلاس بیوتكم، فان الفتنة علی من آثارها، و انهم لا یرید ونكم بحاجة الا اتاهم الله بشاغل لامر یعرض لهم.
به نقل از ابی مرهف گوید: امام صادق (ع) فرمود: محاضیر نابود شدند. عرض كردیم: محاضیر چیست؟ فرمود: شتابگران و رهایی یافتند كسانی كه می گویند فرج نزدیك است و انتظار نزدیك بودن آنرا دارند دژ و قلعه مخالفین اساسش ثابت است شما در خانه های خود بنشینید. و زیان فتنه بیشتر به كسی می رسد كه آنرا برانگیخته است و مخالفین به سبب حاجتی اراده شما نكنند مگر خدا آنها را سرگرم كاری كند كه عارض آنها شود.
(بحار ج 52 ص 149):
عن ابی عبدالله (ع) انه قال: كیف انتم اذا بقیتم دهرا من عمركم لا تعرفون امامكم؟ قیل له: فاذا كان ذلك كیف نصنع؟ قال: تمسكوا بالامر الاول حتی یستیقن.
امام صادق (ع) فرمود: چگونه خواهید بود هنگامی كه روزگاری از عمر خود را بگذرانید وامام خو د را نشناخته باشید؟ عرض كردند: چون اینگونه شود ما چه كار كنیم؟ به امر اول مستمسك شوید تا یقین حاصل گردد.
[ صفحه 222]